Milletimizin bağımsızlık sembolü olan ve yüreği milletin istiklal sevgisi ile dolu Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy'un yazdığı İstiklal Marşı'nın, 12 Mart 1921'de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edilişinin 99. yıl dönümünü kutlamanın onurunu ve mutluluğunu yaşıyoruz.İstiklal Marşımızın kabulünün yıl dönümü vesilesiyle bir kez daha milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy'u ve istiklal mücadelemizin bütün kahramanlarını şükran ve rahmetle anıyorum.

   İstiklal Marşımızın şairi, öğretmen, veteriner hekim, vaiz, hafız ve siyasetçi Mehmet Akif, merhametin, hürriyet, vatan, bayrak sevgisinin, ilme sarılmanın, sarsılmaz imanın, erdemli olmanın sesi olmuştur:

"Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak...

             Alçak bir ölüm varsa, eminim, budur ancak."

 

   Meclis ve onunla beraber bütün bir Türk milleti korku, ümit, ümitsizlik, zafer ve sevinç haberlerini, duygularını, heyecanlarını arka arkaya ve birbirine karışmış halde yaşıyordu. İşte bu yeis günlerinde "Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak" hitabıyla başlayan ve "Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl" mısrasıyla devam eden İstiklâl Marşı doğmaktaydı.

 

   Millî Marşımızın "Korkma!" diye başlaması boşuna değildir. Ümitsizliğin, inanç yokluğundan geldiğini haber veren bir dinin mensubu olan Türk milleti, bu manzume ile var olma azmini, imanını, iradesini yeniden bulmuştur. Onun için İstiklâl Marşı, bir milletin ölüm-kalım çağının destanıdır.

 

  Millî Mücadele'nin ne gibi zor hatta başarılması imkânsız gibi görünen şartlar altında yapıldığı malûmdur. Adına medeniyet denilen ve her türlü teknik donanıma haiz düşmanın, en güçlü ve yeni silâhlarla saldırarak yağma etmek istediği bir vatanda Türk milletinin güvendiği en önemli silâh imanıdır. Bu imanı hem dinî manada vatan için şehadet inancına, hem millî manada kendine güven olarak düşünebiliriz. Millî Mücadele'nin kazanılmasında Türk milletinin istiklâline düşkün bir millet olması yanında, sadakatle bağlı olduğu dinî inançların rolü unutulmamalıdır. Milletinin sinesindeki bu gücü bilen

Mehmet Akif ; Ona

 

 

 

 Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar

 Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var...

 Ulusun, korkma, nasıl böyle bir imanı boğar

 Medeniyyet dediğin tek dişi kalmış canavar!....mısraları ile seslenmektedir.

 

   Merhum Akif'in bütün Safahat'ında, içinde yaşadığı topluma yabancı kalmadığını, onun dertleriyle nasıl hemdert olduğunu biliyoruz. Fakat hiçbir şiirinde, İstiklâl Marşı'nda olduğu kadar, âdetâ mistik bir ruhla, milletiyle beraber, milletiyle bir aynîleşme, özdeşleşme içinde olmamıştır. İşte bütün bu olağanüstü şartların birleşmesiyle Mehmet Akif'e göre İstiklâl Marşı artık kendisinin değil milletin ruhundan çıkmış bir şiir olmuştur, başka bir ifadeyle şiirinde milletini konuşturmuş gibiydi. Bunun için onu Safahat'a almamış ve "o benim değil, milletimindir" demiştir.

 

  Sadece bu vasfıyla dahi  İstiklâl Marşı tek taşı bile yerinden oynatılmayacak muhkem, harikulâde bir ses, söz ve manâ mimarîsidir.

 'Gençlerimiz, merhumun eserlerinin her satırını ve her dizesini dikkatle okumalı, ders çıkarmalı Milli Şair'in hayalini kurduğu Asım'ın Nesli'ni gerçeğe dönüştürmek için var gücüyle çalışmalıdır. Mehmet Akif Ersoy'un dediği gibi 'Allah, bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.'

   Bu temennilerle İstiklal Marşımızın kabulünün 99. yılı vesilesiyle, Gazi Mustafa Kemal ve Mehmet Akif Ersoy başta olmak üzere, bu büyük eseri milletimizin Milli Marşı olarak bizlere armağan eden Büyük Millet Meclisimizin bütün üyelerini ve istiklal kahramanlarımızı rahmetle, şükranla anıyorum.